Narty i kijki

Już w pierwszych dekadach XX wieku moda na „ski”, jak wtedy mówiono, zdeklasuje inne sporty zimowe. Pionierski okres wspominał Stanisław Barabasz, któremu przypisuje się pierwsze narciarskie próby w historii Polski:

„O nartach w dzisiejszem znaczeniu tego wyrazu u nas nikt nie słyszał. Znało się z opowiadań Sybiraków narty, jako sanki ciągnione przez reny, łyże, na których chodzono tam na polowanie po śniegu, czytał ktoś o „ski”, za pomocą których Norwegowie mieli cudów dokazywać, tak, że bieg ich był porównywany z lotem ptaka. Interesowałem się niezmiernie owymi przyrządami: jak one wyglądają? Chciałem bodaj rysunek jaki zobaczyć, aby według niego zrobić je było można. Pytałem się o nie znajomych, aż nareszcie znalazłem jednego, który czytał gdzieś o tem, ale szczegółów nie pamiętał; to tylko utkwiło mu w pamięci, że za pomocą „ski” można z ptakiem iść w zawody. Nie chciało mi się to w głowie pomieścić, ale tem bardziej zapragnąłem posiąść owe tajemnicze przy­rządy. Trwało to kilka lat. Poznałem się tymczasem z dr. J. Sybirakiem, który mi opisał łyże, używane przez Jakutów, o owej zaś nadzwyczaj szybkiej jeździe nie mogłem się niczego od niego dowiedzieć.”

W 1888 roku zaprojektował on własne narty, znając ich konstrukcje jedynie z opowieści. Jak wyglądały te prawdopodobnie pierwsze narty w Polsce?

Otóż: „Znalazły się dwie deski, jedna jesionowa, a druga bukowa. […] Wystrugał je stelmach, ale tak cienko, jak gdyby miały służyć za linję do tablicy szkolnej, równo szerokie w całej długości. Zaostrzone końce wyparzyło się w gorącej wodzie i wygięło nad ogniem. […] Teraz trzeba je przypiąć do nóg, ale czym i jak? Oczywiście sznurkiem na razie.”

źródło: http://culture.pl/pl/artykul/dawno-temu-w-sniegu

Fotografie:

Narty z 1870 roku z Zawoi

Kijki bambusowe