Parki i rezerwaty

Rezerwat przyrody to obszar objęty ochroną w celu zachowania jego wartości przyrodniczej, krajobrazowej, naukowej i dydaktycznej. Ochronie może podlegać całokształt lokalnej przyrody lub tylko pewne jej elementy, np.: rzadkie rośliny, osobliwe zjawiska geologiczne, czy krajobraz. Wyróżnia się rezerwaty przyrody ścisłe - niepodlegające ingerencji gospodarczej człowieka oraz rezerwaty częściowe w których dozwolone są zabiegi gospodarcze zabezpieczające trwałość istniejących obiektów. Wokół rezerwatów przyrody może być utworzona otulina, zabezpieczająca je przed szkodliwym oddziaływaniem czynników zewnętrznych.
W Babiogórskim Parku Narodowym ponad 60 % zajmują rezerwaty ścisłe, tworząc zwarty kompleks przyrodniczy. W jego obrębie chroni się całe piętro halne (alpejskie), piętro kosodrzewiny oraz biocenozy najwyższego leśnego piętra tj. regla górnego. W reglu dolnym tylko niektóre fragmenty puszczańskiego lasu zachowały się w nienaruszonym stanie i chronione są także jako rezerwaty ścisłe. Do rezerwatów ścisłych znajdujących się na terenie Babiogórskiego Parku Narodowego należą:

Knieja Czatożańska pod Czarną Halą – jest to jeden z najpiękniejszych starodrzewów, fragment puszczy karpackiej. Tworzy go dolnoreglowy kompleks potężnych jodeł i buków, których wiek ocenia się na 300 lat. Ozdobę lasu stanowią dodatkowo okazałe, stare jawory. Spotkać można również rosnące przeważnie pojedynczo, stare i piękne świerki. Na powalonych pniach rozwijają się owocniki różnych grzybów.

Las pomiędzy Mokrym Stawkiem a Halą Żarnówka – występują w nim ogromne stare jodły i buki mające ponad 1,5 m grubości w pierśnicy.

Las między Markowym Potokiem a Markowymi Szczawinami – obejmuje prastary drzewostan zaliczony do zespołu buczyny karpackiej. Występują w nim pojedynczo i w grupach potężne świerki i jawory.

Rezerwat na Policy im. Z. Klemensiewicza – na północnych stokach Policy, na wysokości 1100 – 1368 m n.p.m. rozciąga się rezerwat leśny o pow. 59 ha. W rezerwacie znajdującym się w otulinie Parku ochronie podlega płat górnoreglowego boru świerkowego. W partii szczytowej masywu Policy występuje zubożałe zbiorowisko sztucznie nasadzonej kosodrzewiny i jałowca halnego. Nazwa upamiętnia znakomitego językoznawcę prof. Zenona. Klemensiewicza, który 2 kwietnia 1969 roku zginął w katastrofie samolotu w pobliżu rezerwatu.

Rezerwat „Na Policy” - położony na terenie gminy Bystra – Sidzina o pow. 13,21 ha. Został powołany w celu ochrony i zachowania ze względów naukowych i dydaktycznych naturalnego boru świerkowego.
 

Park Krajobrazowy Beskidu Małego został utworzony w 1998 roku. Jego teren zajmuje obszar 25 770 ha. Po reformie administracyjnej w 1999 r. 9230 ha znalazło się w województwie małopolskim, a pozostała część w województwie śląskim. W powiecie suskim Park Krajobrazowy Beskidu Małego leży w obrębie gminy Stryszawa i Zembrzyce.
Największe wzniesienia przekraczają 900 m n.p.m. i mieszczą się w południowej części Parku (Czupel 933 m.n.p.m., Łamana Skała 929 m.n.p.m. , Leskowiec 922 m.n.p.m.). Teren Parku charakteryzuje się występowaniem dużej ilości skałek, jaskiń i schronisk podskalnych. Do najcenniejszych należą: jaskinie Czarne Działy oraz największa jaskinia erozyjno-wietrzeniowa w polskich Karpatach fliszowych - Grota Komonieckiego.
Lasy na obszarze Parku to głównie buczyny karpackie i świerczyny. Pojawiają się także niewielkie fragmenty rosnącego tu pierwotnie grądu. Ciekawostką jest występowanie w partiach grzbietowych skarłowaciałych buczyn kwaśnych. Badania naukowe wykazały występowanie ponad 840 gatunków flory naczyniowej. Beskid Mały charakteryzuję się występowaniem znacznej ilości gatunków należących do roślin górskich (gatunki reglowe i ogólnogórskie). Do osobliwości florystycznych można zaliczyć występowanie licznych przedstawicieli rodziny storczykowatych, np.: kruszczyk błotny, storczyca kulista, storczyk męski i stoplamek plamisty. Zagrożone są gatunki znajdujące się na granicach swych zasięgów, między innymi: rzeżucha trójlistkowa i żywokost sercowaty, a także gatunki wapieniolubne wymierające wskutek zarastania nieużytkowanych kamieniołomów.
Świat zwierząt Parku ze względu na niewielką powierzchnię jest stosunkowo skromny. Spotkać tutaj można gatunki związane z siedliskami leśnymi (jelenie, sarny, wilki, lisy, rysie, sporadycznie niedźwiedzie) jak również z polanami śródgórskimi, młakami, jeziorkami (kumak górski, traszka karpacka, wydra europejska). Największym gryzoniem jest bóbr europejski. Łącznie na terenie Beskidu Małego zanotowano dotychczas 36 gatunków ssaków. Natomiast badania ornitofauny wykazały występowanie 111 gatunków ptaków lęgowych, w tym 6 drapieżników dziennych, a wśród nich: trzmielojada i kobuza; 4 gatunki kuraków; 6 gatunków dzięciołów, bociana czarnego, pójdźki i zimorodka.
Obszary szczególnie cenne przyrodniczo zostały objęte ochroną rezerwatową, należą do nich: „Madohora” (71,81 ha), „Szeroka w Beskidzie Małym” (49,51ha), oraz „Zasolnica”(16,65 ha).

Źródło:   http://www.zpk.com.pl/

Babiogórski Park Narodowy
Zawoja 1403
34-223 Zawoja
tel. 33 877 51 10, 33 877 67 02
fax. 33 877 55 54
e-mail: park@bgpn.pl
www.bgpn.pl

Babia Góra fascynuje i przyciąga pięknem przyrody kolejne pokolenia turystów. Jest to bezcenne dobro, które trzeba chronić. W tym celu został powołany Babiogórski Park Narodowy. 30 października 1954 roku Rada Ministrów wydała Rozporządzenie o utworzeniu Babiogórskiego Parku Narodowego, którego powierzchnia wynosiła ponad 1703ha. Obejmuje północną i południową stronę masywu Babiej Góry włączając najwyższy szczyt Beskidu Zachodniego – Diablak (1725 m n.p.m.). Na jej szczycie istnieje turystyczne przejście graniczne ze Słowacją. Administracyjnie Babiogórski Park Narodowy położony jest na terenie trzech gmin: Zawoja (powiat suski), Lipnica Wielka (powiat nowotarski) i Jabłonka (powiat nowotarski). Na jego terenie znajduje się schronisko turystyczne Markowe Szczawiny oraz posterunek GOPR.
Ze względu na drugą po Tatrach wysokość w Polsce, na Babiej Górze występuje zróżnicowanie warunków klimatycznych. Wraz ze wzrostem wysokości można zaobserwować pionowe zróżnicowanie szaty roślinnej. Na zboczach Królowej Beskidów występują piętra klimatyczno-roślinne, odpowiadające analogicznym piętrom występującym w górach wysokich np. Tatrach, Alpach. Ciekawostką hydrologiczną jest fakt, że rzeki z północnych stoków Babiej Góry spływają do Morza Bałtyckiego, a te z południowych – do morza Czarnego.

Obszar Babiej Góry jest miejscem występowania wielu rzadkich i interesujących gatunków roślin i zwierząt. Można tutaj spotkać tutaj rośliny i gatunki zwierząt zagrożonych wyginięciem. Na podstawie dyrektyw Unii Europejskiej teren Babiogórskiego Parku Narodowego został włączony do sieci Natura 2000 (zarówno jako obszar siedliskowy, jak i ptasi). Znajdujące się na logo Parku czerwone litery MaB świadczą, że jest on objęty programem Man and the Biosphere realizowanym przez UNESCO. W czerwcu 1976 roku Babia Góra jako jeden z pierwszych obszarów na świecie uzyskała status Rezerwatu Biosfery.
Obszar Babiogórskiego Parku Narodowego jest udostępniany do celów turystycznych, przy czym należy pamiętać, że sposób i zakres użytkowania turystycznego nie powinien szkodzić przyrodzie. Masyw Babiej Góry można podziwiać, wędrując gęstą siecią szlaków turystycznych. Wytyczone są również trzy szlaki narciarskie. Wybierając się na wycieczkę w góry warto pamiętać, że Babia Góra nazywana jest „Królową niepogody”. Charakterystyczne są częste i niespodziewane zmiany warunków pogodowych. W okresie zimowym należy śledzić informacje o zagrożeniu lawinowym. Często szlak żółty - Markowe Szczawiny - Diablak (tzw. Parć Akademicka) jest zamknięty.

Na terenie Babiogórskiego Parku Narodowego wytyczono 9 ścieżek edukacyjnych, które przybliżają walory przyrody babiogórskiej, jak również kulturę, tradycję i architekturę budowlaną mieszkańców wsi podbabiogórskich. W ramach działalności edukacyjnej Parku przy budynku Dyrekcji Babiogórskiego Parku Narodowego można zobaczyć wystawę Stałą, na której odwiedzający mogą zapoznać się z przyrodą, walorami turystycznymi oraz dziedzictwem kulturowym regionu Babiej Góry. Jest ona podzielona na cztery sale. W pierwszej z nich znajdują się dioramy prezentujące przyrodę Parku. Druga sala stylizowana jest na wnętrze chaty z okolic Babiej Góry. Sala trzecia zawiera panoramę Babiej Góry od strony północnej, zaś w czwartej sali mieści się niewielka galeria "Pod Cylem", w której swoje prace mogą prezentować lokalni twórcy.

Cennik biletów

Aktualne informacje o cenach biletów:

http://www.bgpn.pl/edukacja/cennik-i-godziny-otwarcia

Cennik biletów

Opłaty za wstęp na teren Babiogórskiego Parku Narodowego określa Regulamin Udostępnienia Turystycznego w sprawie wprowadzenia opłat za wstęp do Parku

Ustala się następujące ceny biletów wstępu na szlaki Babio­górskiego Parku Narodowego:

• bilet jednorazowy (od poniedziałku do niedzieli) - jednorazowy normalny 7,00 zł,
• bilet jednorazowy (od poniedziałku do niedzieli) - jednorazowy ulgowy 3,50 zł.

Z dniem 01.01.2022 r. wprowadza się opłaty za organizowanie imprez rekreacyjno-sportowych na terenie Babiogórskiego Parku Narodowego
w wysokości 40 zł od każdej osoby.
Sposób zapłaty oraz wszystkie niezbędne formalności reguluje umowa na zorganizowanie imprez rekreacyjno-sportowych.