Cmentarz w Suchej Beskidzkiej

W najbliższych dniach będziemy przeżywać Dzień Wszystkich Świętych oraz Zaduszki. W związku z tym przyjrzyjmy się bliżej cmentarzowi w Suchej Beskidzkiej. Początkowo mieszkańcy chowani byli na cmentarzu przykościelnym. Takie miejsce znajdowało się zaraz przy niewielkim kościółku ufundowanym przez Piotra Komorowskiego (znanym dziś jako stary kościół). Mogiły zmarłych wtenczas były skromne, a miejsca pochówków oznaczano krzyżem. Na przełomie XVIII i XIX wieku zaczęto masowo likwidować cmentarze przykościelne przez władze austriackie, ponadto w XIX wieku rozpoczęła się budowa nowego kościoła w Suchej Beskidzkiej. W rezultacie, w 1836 roku, powstał nowy cmentarz, znajdujący się powyżej kościoła, na terenach plebańskich.

Przechadzając się cmentarnymi alejkami, możemy zobaczyć jak historia łączy się z obecnymi czasami. Wśród współcześnie wyglądających nagrobków, pojawiają się postumenty o dawnej stylistyce. Przykładowo, na głównej osi cmentarza, od 1865 roku, znajduje się neogotycki krzyż osadzony na toskańskiej kolumnie, który upamiętnia Jubileusz Papieża Piusa IX. Krzyż został ufundowany przez parafian oraz ks. Franciszka Pniewko-Ciesielskiego.

Zabytkowe nagrobki często zdobią krzyże pochodzące z suskich hut. Warto zwrócić uwagę na grobowiec rodziny Gawlików z 1899 roku, z figurą Niepokalanego Poczęcia NMP. Uwagę przyciąga również neogotycki nagrobek Drapellów. A z 1865 roku pochodzi najstarszy zachowany nagrobek na suskim cmentarzu, należący do ks. Józefa Dzielskiego.

Wśród mieszkańców pochowani są także suscy legioniści, zmarli w szpitalach polowych, a także osoby zasłużone dla miasta. Zostały tutaj również wydzielone i zamknięte dwa cmentarze wojskowe. W drugiej dekadzie XX wieku, za sprawą wymiany terenów darowanych przez hrabinę Annę Tarnowską, cmentarz został rozbudowany. Kontynuując spacer po cmentarzu, napotkamy neogotycką kaplicę, wykonaną z czerwonej cegły. Pochodzi ona z 1910 roku, została ufundowana przez mieszkankę Suchej – Wiktorię Kośmidrową, a zaprojektował ją Józef Rączka – dyrektora szkoły. Teren cmentarny zamyka dom pogrzebowy wraz z kaplicą.

Natomiast na południowym stoku Magurki w Suchej Beskidzkiej znajduje się, powstały w 1847 roku, cmentarz choleryczny. Pochowane są tam ofiary cholery, która nawiedziła miasto w latach 1847-1852. Pierwszy krzyż postawiono w tym miejscu w latach 60. XIX wieku. Teren cmentarza przez wiele lat  wyznaczały jedynie wyniosłe modrzewie, później drewniany, skromny krzyż. W roku 2019 Towarzystwo Miłośników Ziemi Suskiej zrewitalizowało to miejsce. Cmentarz został otoczony ogrodzeniem wykonanym z kamienia i drewna oraz otoczony alejkami. Pośrodku, na kamiennym postumencie stanął  metalowy krzyż. Muzeum Miejskie Suchej Beskidzkiej ustawiło tablicę z informacją na temat tego miejsca.

Fot. MMSB.